Een eminente hogepriester van de cultus van het schone: Paul Zhen, uitmuntende fotograaf van de overkant van de grote plas.
Zo’n vier generaties geleden arriveerden zijn Chinese voorouders in het aards paradijs: Hawaii, waar toen nog de inlandse koningen de plak zwaaiden. Paul’s overgrootvader, een man met geneeskrachtige gaven, kreeg ooit een aanzienlijk stuk grond op Oha’u aangeboden als geschenk van zo’n erkentelijke koning, maar sloeg het onfortuinlijkerwijs af omdat hij terug wou keren naar het vasteland, wat hij nooit gedaan heeft.
Paul groeide op langs helderblauwe zeeën en hagelwitte stranden, kleurrijke vissen dolfijnen en reuzenschildpadden, vulkanen en … wel ja, hij maakte er deel uit van een betoverende melting pot van beeldschone mensen, en dat straalt door in alles wat Paul door zijn lens vastlegt, niet in het minst in zijn weergave van de vrouwelijke schoonheid. Vrouwen in zijn werk zijn betoverende schepsels, godinnen die de touwtjes in handen hebben en de wereld bestieren, net zoals zijn grootmoeder, die (heel ongewoon voor die tijd) naakten schilderde, en net als zijn vrouw Tina, een Californian Girl die hij ontmoette toen hij Hawaii verliet om aan de Amerikaanse westkust te gaan studeren. Een prachtige wereld, een betere wereld, een verloren paradijs.
Paul ontdekte in die periode de geneugten van de fotografie: het vastleggen van al die schoonheid met behulp van camera’s, lichtmeters en uren en uren in de donkere kamer. Hij ontwikkelde een bijzonder fijngevoelige toewijding voor de West-Europese kunstgeschiedenis. Zijn esthetiek, zijn zin voor licht, kleur en compositie ademen een grote bewondering voor de grote meesters van de schilderkunst, waarmee hij menigmaal oog in oog heeft gestaan in de schatkamers van Europa: het Louvre, het Prado, het Vaticaan…
Hoewel Paul zich heeft ontworsteld aan de religieuze ijver van zijn vader – die zijn hele leven zijn priesterroeping koesterde maar om den brode dokter moest studeren en uiteindelijk toch deacon werd – heeft hij wel degelijk een connectie met het goddelijke, want door de zoeker van de camera kijken is voor hem als het kijken door het oog van god, de ultieme schepper.
Zijn vrouw Tina en hij, bicoastals in de ware zin van het woord, wonen en werken in New York. Zij vormen een hecht artistiek team. Het is mooi om hen samen bezig te zien, in love from when she was 19 and he was 24, en it shows in de results. Zij zorgt voor stylering, maquillage, kostumering, hij drukt op het knopje. Niet zelden vervoegen ook hun dochters het team. Hun visie op vrouwelijk naakt is bijna therapeutisch; het is een bevrijding uit opgelegde morele sociale en religieuze keurslijven, en het stemt hoopvol dat dit van over de puriteinse plas komt. Het moet dan ook gezegd: citytrips in Europa zijn hun guilty pleasure, gewapend met fotomateriaal en een adressenboekje met de mooiste locaties en modellen.
Paul Zhen stelde al regelmatig in België tentoon, met name in Galerie Artisjok (Lier) en in de Traagheid (Tielt). Zijn werk werd gepubliceerd in Normal Magazine.
